VADİ-İ MERAM’DA “OYUN YERİ” DİYE BİR YER

VADİ-İ MERAM’DA “OYUN YERİ”

Derlemelere devam ediyorum.

Kaynak kişiler: S. Kibar-Z. Arkan, 9 Ekim 2016

Vaktiyle vadi-i Meram’da bir “oyun yeri” vardı. Hatta vadideki her mahallenin bir oyun yeri. Çeşmebaşı ve Körhayratta oturanlar yukarı düzlüğe, Yeni Değirmen’de oturanlar karşı tepeye çıkarlardı. Benim şimdilerde hatırlamakta zorluk çektiğim güzel adetlerden. Şu bildiğimiz çocuk parklarından değil burası. Kadın olmak kaydıyla yaşlı, genç, çocuk insanlara has bir yer. Erkek çocukları bile almazlardı aralarına. Sadece şivli günü ve iki bayramın ilk günü yemekler yendikten sonra kadınlar en güzel kıyafetlerini giyer, hatta sandıklardan yalnızca düğün dernekte giydikleri elbiselerini çıkarır, takıp takıştırır hazırlanıp giderlerdi oyun yerine. Neneler bile heyecanla katılırlardı. Şimdiki Zafer Ortaokulunun üst kısmında İmin Duduların evinin oralarda genişçe bir düzlüktü burası. Bu imin Dudu, rahmetli Münevver teyzenin kayınvalidesi, bizim hanımın dayısının annesi. Oyun yerinde kadınlar akşama kadar ip sekerler, istop, koşmaca, çifte ip, atlama bacak, birdirbir ve gada gibi zamanın oyunlarını oynarlardı. Oyun yerine ev yapılınca bir süre bademlikte devam eden bu güzel adet ben orta mektep öğrencisiyken 1982 yılı civarında sona erdi. Bu geleneğin hoş taraflarından biri sadece kadınların kendilerine has bir alanında bir araya gelmeleriydi. Hıdrellez zamanları da kadınlar toplanıp ya elektrik santrali tarafındaki bahçelere ya da Su Deresi civarındaki geniş çayırlıklara giderlerdi.